Soms wil je iets graag, maar heb je geen inspiratie om aan de slag te gaan.
Of;
Soms heb je een goed idee, maar mis je de motivatie om er iets mee te doen.
Of;
Je hebt zin om iets (nuttigs) te gaan doen, maar hebt geen idee wat je moet gaan doen.
Herkenbaar? Ik hoop het, want anders ben ik misschien toch unieker dan ik dacht. Volgens mij heeft iedereen wel eens last van de bovenstaande situaties. Soms heb ik zoveel ideeën om iets te maken, maar is toch de drempel te hoog om eraan te beginnen. Dat klinkt heel raar, want toch wil je het graag.
Schrijven is hier een goed voorbeeld van. Ik wil graag meer schrijven, maar kan vaak tig redenen bedenken om iets anders te gaan doen. Ik vind, bijvoorbeeld, dat ik me beter in de materie moet verdiepen of denk dat ik geen waarde kan toevoegen aan alles wat er al over een onderwerp geschreven is. Natuurlijk heeft dat te maken met een vorm van perfectionisme (iets wat ik altijd ontkend heb overigens), maar ook met het gevoel een drempel over te moeten. Als Y, dan kan ik X.
En dat is onzin. Hoor je dat, en ik heb het nu ook tegen mezelf, dat is onzin. Writer’s block, Designer’s block of creativity freeze; Het zit in je hoofd. Actie is namelijk niet het gevolg van motivatie, maar ook de oorzaak! Hetzelfde geldt voor inspiratie. Actie is niet het gevolg van inspiratie, maar ook de oorzaak er van.
Vaak zijn we pas gemotiveerd als iets goed lijkt te gaan, als we in een flow zitten. Dan lijkt het vanzelf te gaan. Het voelt als een kettingreactie:
Actie -> inspiratie -> motivatie -> meer actie.
Nu is het mooie dat dit geen eenzijdig proces is of eenrichtingsverkeer.
Begin gewoon. Of DOE IETS, zoals het kunstwerk van Serge Verheugen in Amsterdam me al jaren probeerde te vertellen. Door actie te ondernemen vind je vanzelf de inspiratie en motivatie om verder te gaan. Zelfs als dat betekent dat je gaande weg opnieuw begint of een andere richting in gaat. Dat is alleen maar goed, want dat betekent dat je geïnspireerd bent om iets te maken. Ook speelt dit principe volgens mij, een sleutelrol in creativiteit en innovatie; een nieuw idee is namelijk altijd een combinatie van dingen die je eerder hebt gezien, gelezen of gehoord (bron: A Technique for Producing Ideas, James Webb Young; 1965). Dus ga naar dat museum, lees een boek, kijk die film.
En deze ‘truc’ werkt niet alleen als je creatief moet (wilt) zijn, maar ook in andere situaties. Heb je geen zin om te gaan schoonmaken, begin met het putje van de gootsteen. Geïnspireerd door het glimmende resultaat ga je vaak gemotiveerd verder. Magisch toch? Zo ben ik vanmorgen gewoon begonnen met schrijven. Eerst schreef ik wat over hoe ik me voel en over wat ik nog wil gaan doen. Als ik daar niet aan begonnen was, dan zou deze tekst hier nu ook niet staan. Een mooie toepassing op schrijf-gebied is de Morning Pages methode, waarbij je elke ochtend begint met het schrijven van 3 A4’s. Ongeacht waarover.
In mijn research over dit onderwerp (ja, zo ben ik) kwam ik tegen dat Mark Manson dit omschrijft als het “Do Something” Principle. Nu heb ik zijn boek The Subtle Art of Not Giving a F*ck niet gelezen, omdat de titel me niet aanspreekt. Desalniettemin heeft Manson dus toch een goed punt in z’n boek.
Wat ga jij doen? Hoe kom jij tot actie, motivatie of inspiratie? Wat zijn jouw tricks? Laat het me weten op reply@blijvendnieuwsgierig.nl
Bonus
Soms is er wel inspiratie om wat te doen of te maken, maar ga je er toch niet mee aan de slag. Wat ik regelmatig doe, is mezelf de vraag te stellen: is wat ik nu doe, ook hetgeen ik nu het liefste zou doen? Eigenlijk is dat een mini-moment van reflectie. Wil ik nu echt deze serie op Netflix kijken of lees ik liever een boek. Wil ik nu echt mijn emails wegwerken of maak ik liever een wandeling? Probeer maar eens.